Dom pomocy społecznej jest placówką świadczącą usługi bytowe, opiekuńcze, wspomagające i edukacyjne dla osób wymagających całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności.

Placówki w zależności od tego, dla kogo są przeznaczone, dzielą się na domy pomocy społecznej dla:

- osób w podeszłym wieku,
- osób przewlekle somatycznie chorych,
- osób przewlekle psychicznie chorych,
- dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie,
- dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie,
- osób niepełnosprawnych fizycznie,
- osób uzależnionych od alkoholu.

Kto może się ubiegać o umieszczenie w DPS?

Zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej prawo do umieszczenia w domu pomocy społecznej przysługuje osobie wymagającej całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności, niemogącej samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, której nie można zapewnić niezbędnej pomocy w formie usług opiekuńczych.

Umieszczenie w domu pomocy społecznej jest ostatnią formą wsparcia oferowaną przez instytucje pomocy społecznej, która powinna nastąpić po wyczerpaniu wszystkich możliwości opieki w środowisku.

Terminy i sposób załatwienia sprawy

 Do domu pomocy społecznej kieruje się na podstawie:

-pisemnego wniosku osoby ubiegającej się o skierowanie do domu pomocy społecznej lub jej przedstawiciela ustawowego, złożonego do ośrodka pomocy społecznej właściwego ze względu na jej miejsce zamieszkania lub pobytu w dniu kierowania,
- rodzinnego wywiadu środowiskowego przeprowadzonego przez pracownika socjalnego ośrodka pomocy społecznej właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu osoby ubiegającej się w dniu jej kierowania, zawierającego w szczególności pisemne stwierdzenie braku możliwości zapewnienia usług opiekuńczych w miejscu zamieszkania przez rodzinę i gminę.

Dokumenty i miejsce złożenia wniosku

Do wniosku dołącza się:

-decyzję o przyznaniu osobie ubiegającej się zasiłku stałego oraz pisemną zgodę na ponoszenie opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej przez osobę ubiegającą się lub jej przedstawiciela ustawowego,

lub

- decyzję organu emerytalno-rentowego ustalającego wysokość emerytury lub renty oraz pisemną zgodę na ponoszenie opłaty i na jej potrącanie przez właściwy organ emerytalno-rentowy ze świadczenia emerytalnego lub rentowego,
- oświadczenie o wysokości dochodu osoby ubiegającej się lub dochodu osoby małoletniej, w przypadku gdy opłatę będzie ponosić przedstawiciel ustawowy,
- dokumentację lekarską stwierdzającą stan zdrowia i konieczność umieszczenia w domu pomocy społecznej danego profilu.

Wniosek wraz z dokumentacją należy złożyć w ośrodku pomocy społecznej.

Koszty ponoszone za pobyt w domu pomocy

Pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny, do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania mieszkańca. Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej wprowadziła trójstopniową partycypację w kosztach utrzymania. Jako pierwszą opłatę ponosi osoba kierowana do domu pomocy społecznej w wysokości 70% dochodu własnego, nie więcej niż średni miesięczny koszt utrzymania mieszkańca.

W drugiej kolejności rodzina osoby kierowanej (małżonek, zstępni przed wstępnymi) jeżeli jej sytuacja na to pozwala (tylko wtedy, gdy odpłatność wnoszona przez mieszkańca domu nie pokrywa w pełni średniego miesięcznego kosztu utrzymania w domu pomocy społecznej). Powołana ustawa określa sposób odpłatności rodziny w przypadku dochodu wyższego niż 300% kryterium dochodowego.

Trzecim w kolejności podmiotem partycypującym jest gmina, z której skierowano daną osobę do domu pomocy społecznej. Gmina pokrywa różnicę między średnim kosztem utrzymania w domu pomocy społecznej a opłatami wnoszonymi przez mieszkańca i rodzinę.

Podstawa prawna

Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej z późniejszymi zmianami.

Tryb odwoławczy

Od decyzji przysługuje stronie prawo wniesienia odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Sieradzu w terminie 14 dni od daty jej doręczenia. Odwołanie wnosi się za pośrednictwem organu, który wydał decyzję.